MRmodellbau 1:87

Dit YPtje is slecht voor uw ogen!

"Waar slaat dat nou op?" denkt u misschien als u dit leest. Nou, ga maar eens een YP in schaal 1:87 bouwen. Dol-enthousiast was ik, toen ik op het 25-jarig jubileum van de Twenot dit modelletje ontdekte. Eindelijk een model van de YP-408! Oké, niet mijn schaal (normaal bouw ik 1:35) maar toch... Blindelings gekocht. Thuisgekomen het zakje opengemaakt en de inhoud tentoongesteld. Oeps... Dát is klein! De inhoud bestaat uit een kunsthars rompje, 8 keurige kunsthars wielen en wat klein spul uit hetzelfde materiaal. De in het oog vallende delen van de aandrijving bestaan uit 'white metal' een zeer zachte metaal-legering, evenals het chauffeursluik, spiegels, lampen, rookgranaatwerpers, de .50 met affuit en het grote ronde luik rechtvoor, te gebruiken indien u de gewondenbak wilt bouwen.

Inspectie en foutjes.

Inspectie van het geheel bracht één grote fout aan het licht: de lay-out van de luiken is gespiegeld! Achter de chauffeur zit bij het model een lang luik, achter de schutter een kort. Bij de YP schaal 1:1 is dat net andersom. Foutje! Tja, wat kan je daaraan doen? De spleten opvullen en opnieuw inkrassen is een optie. Het opvullen van de 'foute' luikgoten gebeurde met dunne CA-lijm. Daarna werd het bovendek geschuurd, en de nieuwe luiken ingekrast. Gezien mijn AT-verleden wilde ik er een Pwat van maken: extra uitdaging! Want de Pwat heeft weer een andere luik-layout. Twee kleine luiken vooraan, dan twee lange, tweedelige luiken en achteraan weer twee korte. Weer inkrassen dus. Een ander foutje aan het model is dat er zowel links als rechts een uitlaat schijnt te lopen, terwijl die alleen maar links zat. Ik heb het maar zo gelaten, het valt nauwelijks op.

Bouwen!

Met alle onderdelen ontdaan van ongerechtigheden en blokken hars, werd het tijd voor de lijm. Ik heb zo'n 'borduurlamp', (Lamp met ingebouwde loupe) ooit overgehouden van een cursus 'Punniken bij duisternis en verminderd zicht', en die is erg handig voor deze soort modelbouw. Draconische maatregelen volgen: echtgenote een dagje naar de huishoudbeurs, kinderen naar school of vriendjes/vriendinnen, kat door het kattenluikje naar buiten, snavel van de kanarie dichtgelijmd met secondenlijm en de goudvissen in de diepvries. Het wachtwoord is nu: geen afleiding, opperste concentratie! Eerst alle onderdelen proefpassen. Doe dit een paar keer, zodat je zeker weet hoe een onderdeel moet komen. Lijmvlakken moeten exact passen! Dan een beetje secondenlijm op een plastic zakje. Met de lucifer/cocktailprikker steeds een beetje lijm aanbrengen op het vlakje waar het onderdeel op moet komen. Hoe minder, hoe beter, deste sneller droogt de lijm. Als het onderdeel eenmaal vastzit, kan je langs de randen steeds kleine beetjes lijm aanbrengen. Dit vormt zo een basis waar het onderdeel goed mee vast komt te zitten. Kalm aan, het is geen aangenomen werk.

Eerst het onderstel. De wielen zijn vrij makkelijk op de diverse steunen te plaatsen. Die komen vervolgens op de romp; De "paardeknie" is duidelijk te herkennen, de dubbele veerpoot voor ook, evenals het tandemstel. Pas na het aanbrengen van de wielen de aandrijfassen plaatsen. Tenminste: dat beviel mij goed. Het model een uurtje op z'n kop laten drogen, daarna kan je 'm (voorzichtig) op z'n wieltjes zetten. Blijft hij staan? Mooi! Zakt hij door de wieltjes? Shit! Lijmvlakken schoonmaken, en opnieuw beginnen! Nu kan de .50 affuit geplaatst worden (voor de PWI, de PWVR, de PWCO of de PWRDR) en het chauffeursluik.
Andere onderdeeltjes zijn: antennepotten, koplampunits, rookgranaatwerpers. Voor de spiegels kun je het best in de romp een 0,5mm gaatje boren op de plaats waar de spiegelsteunen komen. Anders heeft de lijm te weinig houvast. De antennepotten kwamen op de plaats waar ze bij een PWAT horen: naast de TOW-luiken op het schuine deel van de hull. Het plakwerk is nu klaar, en het model kan nu een paar dagen drogen. Echtgenote terug, kinderen uit school, kat naar binnen, een haakse slijper door de snavel van de kanarie en de goudviskom even in de magnetron...

Schilderwerk.

De eerste bewerking voor het schilderwerk is: het model met lauw water en een beetje zeepsop schoonmaken. Vervolgens afspoelen met schoon water en stofvrij wegzetten om te drogen. Niet afvegen; dan wordt 'ie weer statisch en trekt stof aan.
Omdat ons YP-tje een zg. 'multi-mediakit' is (meerdere materialen) zal je eerst een basis moeten maken voor je verfje. Acrylverf (mijn favoriet) hecht namelijk niet zo goed op white metal. Dus eerst een laag vernis over het model. Daarna kwam een laag 'Gun-metal', om als basis voor de groene verf te dienen en de ondergrond eenzelfde kleur te geven. Dun met een kwast aanbrengen en laten drogen. Het legergroen vond ik in Tamiya XF-58, 'olivegreen'. Ik begon met de onderzijde, tussen de wielen. Laten drogen. Toen de velgen en als laatste de boven- en zijkanten. Alle naden accentueerde ik door ze te vullen met Oost-Indische inkt. Door de capillaire werking hiervan worden ze nét iets beter zichtbaar. De banden niet helemaal gitzwart schilderen. Donkergrijs is beter.

Voor de sadomasodelbouwers onder ons: je kán proberen de velgbouten rood te schilderen en de smeernippels rood te omranden, (En niet dichtsmeren met rode verf, hoe vaak heb ik dat nu al gezegd, ontstellend stomme boordslurf die je daar rondloopt; ga winterlucht halen of zo, maar blijf van die verfkwast af, nondepuntvijftig! ) maar of dit een aanwinst voor je modelletje is... 
De finishing touch is natuurlijk om het model te voorzien kentekens, tactische tekens en andere belettering; dit deed ik door een donkerrode cirkel op de neus te schilderen (Het 'pauweveer-embleem'van het 45ste) een geel vierkant (nummerplaat) en met witte verf wat te krabbelen op die plaatsen waar tactische tekens moesten komen. In 1:87 zijn letters of cijfers toch niet te lezen! Uiteindelijk stond 'mijn' voertuig trots te pronken: De Ost-42 van het 45ste bataljon, te herkennen aan twee antennepotten en de Pauw op de neus.

Roel van Essen.

Veiligheidstips.

Gebruik om te schuren nr. 600 waterproof schuurpapier. Is prima, een fijnere korrel nog beter. Het stof wat bij het schuren van kunsthars vrijkomt, kán allergische reacties opleveren. Schuur dus nat! (vandaar ook waterproof schuurpapier) Kunsthars (resin) is uit veiligheidskundig oogpunt vuile rotzooi. Wees er dus voorzichtig mee. Het zelfde geldt voor de lijm die je moet gebruiken: cyano-acrylaatlijm, of op z'n door-de-weeks: secondenlijm. De enige lijm waarmee je dit materiaal goed kunt lijmen. Je hebt het in twee soorten: snel (dun) en langzaam (dik). Gebruik de dikke variant, die kan je tevens als vulmiddel gebruiken. Eenmaal droog is het goed te schuren. Weet je eenmaal zeker dat een onderdeeltje op de goede plaats zit, kan je de lijmnaad 'nalopen' met de dunne lijm. Door de capillaire werking van de lijm kruipt deze in alle hoekjes, en het onderdeel zit dan goed vast. Denk aan je vingers: breng de lijm aan met een cocktailprikker of aangepunte lucifer, en gebruik héél weinig!

Dit model is in Nederland ook te koop voor 20 Euro (fl. 44.07) bij:
JW de Boer Modelbouw®.
Schrijf naar jwdeboer@jwdeboer.nl

TERUG