|
|
Aankomst in de Saksen Weimarkazerne
Door de invoering van de AMX - hoe kort is dat eigenlijk nog maar
geleden - raakten veel infanteristen voetvolk af en nu heeft dan
ook de YP-408 zijn intrede bij de parate troepen gedaan. Het zijn
er nog weinig: maar vóór wij een jaar verder zijn zal deze loot
van de DAF-stam een vrij algemeen verschijnsel in ons legerkorps
zijn geworden.
Overigens is de YP-408 niet zo maar uit de lucht komen vallen. Een
prototype van het nu ingevoerde gepantserde wielvoertuig toerde
reeds in 1960 rond op de oefenterreinen van La Courtine, waar wij,
met een aantal Franse medepassagiers, diep ontzag kregen voor zijn
prestaties. Donderdag 23 juli hebben wij in Harderwijk de kennismaking
kunnen vernieuwen met de YP-408, die in tegenstelling met toen nu
een Dieselmotor bleek te bezitten en ook op andere punten afweek
van de vroegere versie.
|
Na een korte inleiding door
generaal-majoor G. H. Christan gaf majoor W. Oliemans uitvoerig
inlichtingen over de nieuwe aanwinst. Aanvankelijk bestonden
de toehoorders uit officieren en onderofficieren van Staf
4 Div, maar allengs zwol de toeschouwerschare aanmerkelijk
aan door belangstellende dienstplichtigen, die in groten
letale hun cantinepauze verzuimden om eens kennis te kunnen
maken met de YP-408. Dit gepantserde wielvoertuig kent een
versie als commandovoertuig en als groepsvoertuig en maakt
een veel bredere indruk dan de bekende dikke DAF, hoewel
hij nauwelijks breder is. Dat wordt veroorzaakt door het
lage silhouet dat in het terrein goede diensten bewijst.
Het gewicht is 9500 kg, de maximum snelheid op de weg 80
km (door het lage zwaartepunt ook op bochtige wegen gemakkelijk
te handhaven) en in het terrein 40 km (ook in die gebieden
waar een normale vrachtwagen slechts met de uiterste behoedzaamheid
schuddend en schokkend stapvoets vordert) . Het groepsvoertuig
kan 12 personen vervoeren (het pelotons-commando-voertuig
8), is uitgerust met
een M.A.G.-mitrailleur en bezit voorts links- en
|
|
rechtsvoor twee rookgranaatwerpers.
Het pelotons-commando-voertuig, alsmede alle overige commando-voertuigen
beschikken over een .50 mitrailleur. De motor levert 165
PK, de tankinhoud is 220 liter en de actieradius bedraagt
ongeveer 500 km. Het voertuig (dat niet amfibisch is) kan
door 1.20 meter water rijden en door zijn speciale wielophanging
hoogten van 1.20 meter over schrijden.
Er zijn acht wielen, waarvan de voorste helft gekoppeld
bestuurbaar is. Daardoor is - zoals even werd gedemonstreerd
- de draaicirkel slechts 18 meter. Zonodig kunnen twee voorwielen
(van de vier wel te verstaan) vóór de aanvang van de rit
worden opgetild. Na afloop van de demonstratierit werd het
nieuwe voertuig door de vele belangstellenden van binnen
en van buiten terdege bekeken.
|
|
|
|
Daar zijn ze
Veertien militairen van diverse onderdelen van de 4e Divisie
haalden in juli op de Rij- en Traktieschool aan de Oirschotsedijk
in Eindhoven hun rijbewijs op de YP-408. Vrijdagmiddag 31
juli tegen half vijf kwamen zij - verdeeld over acht van
die voertuigen - triomfantelijk de poort van de Saksen Weimarkazerne
in Arnhem binnenrijden. Van alle kanten keek men nieuwsgierig
naar de stalen monsters en zelfs de exercitie werd er voor
stopgezet. Even later stonden zij keurig op een rij in een
hoekje van de parkeerplaats en ook daar ontbrak het natuurlijk
niet aan belangstelling. Eindelijk was het dan zover: het
nieuwe voertuig had zijn intrede gedaan bij de parate troepen.
De Koningscompagnie van 11 Gardebataljon Grenadiers zou
de eer te beurt vallen als allereerste met de nieuwe aanwinst
te mogen oefenen.
 |
|
In het terrein
De eerste week van augustus werd onder leiding van het speciaal
samengestelde instructieteam voorzichtig overgegaan van
de verharde naar de niet verharde weg, maar de week daarna
werd het al echt terreinleer. Maandag 10 augustus verplaatste
de Koningscompagnie zich met de YP-408's naar een bivak
in de hei achteraan de Oirschotsedijk, vlak bij de autoweg
Tilburg-Eindhoven. De volgende morgen begonnen de oefeningen
op de Oirschotse heide. Net als met de AMX vergt het gebruik
van dit voertuig een bepaalde drill, die zo vaak beoefend
moet worden dat tenslotte alles automatisch gaat. Die eerste
dag volgden de voertuigen - verdeeld in twee groepen - stuk
voor stuk een bepaalde route welke door vijandelijke troepen
onveilig werd gemaakt.
Degenen die misschien gedacht hadden zich uitsluitend heerlijk
wiegend op de prachtige vering door het terrein te kunnen
laten rijden, kwamen natuurlijk bedrogen uit. Een groot
gedeelte van het werk bestond uit bliksemsnel het voertuig
verlaten, de vijand onschadelijk maken of verdrijven en
dan weer snel stuk voor stuk in de juiste volgorde instijgen.
De tocht voerde naar de bekende Kapel in het bos bij de
zandverstuiving en onder meer langs een bivak van wapenbroeders
van 13 Gardebataljon Fuseliers "Prinses Irene" uit Schalkhaar.
Nadat de instructeurs hun ervaringen over het verloop van
de tocht hadden uitgewisseld was het tijd voor de koffiemaaltijd,
die door de goede zorg van csm Seeuwen naar het oefenterrein
was opgevoerd. Na de middagpauze herhaalde het spel zich
en dag na dag ging men zo voort zich vertrouwd te maken
met de allernieuwste aanwinst van ons leger.
~~~~ |
|
bron: Legerkoerier sept. 1964, met dank aan John Bom |