75-26
Foto Lucien van der Eijk [ link ]
Foto van de 4375 door Ger Corbet geplaatst op Facebook Dienstmakkers.nl [ klik voor groot ]
Voorjaar 1982, post 7-20. Hond op de motorkap is Wadi (?), onze mascotte. Groet, Ton van der Kuil
Foto dankzij Bert Meijer: "Klaar voor vertrek Hansje Ravesteijn."
Jacques van Leeuwen, Herstelpeloton Haris 1981: "Er was altijd wat te doen, nooit verveeld! Op de voorgrond de UN 4375. Op de achtergrond een Mowag Piranha van de Ghanezen die nog grotere problemen hadden met logistiek dan wij, dus dat kon er ook nog wel bij."
Van de andere zijde......... Foto: Ted De Kanter
Jacques van Leeuwen: "Het verhaal achter deze Mowag Parinha (het heeft maar zijdelings te maken met deze site maar is interessant genoeg om te weten) is het feit dat toen het Nederlandse Bataljon het gebied van de Fransen overnam zij rondreden in prachtige (nog) witte voertuigen (de YP408) die ook nog goed bewapend waren (TOW - .50 - MAG - Mortieren) en dat ontging de toenmalig Commandant UNIFIL de Generaal Erskine (Ghanees) ook niet en dus besloot hij dat de Ghanezen ook zulke voertuigen moesten hebben.
Hij ging terug naar Ghana, haalde daar een zak diamanten op en toog naar Zwitserland en kocht daar 12 Mowags. Na bepaalde tijd reden dus gitzwarte mensen door het gebied met hagelwitte nieuwe voertuigen wat een prachtig gezicht was (voor insiders: Bulla Bulla). De generaal was echter vergeten dat bij de voertuigen ook documentatie en reserve delen en gereedschap hoort en je begrijpt het al, de een na de andere viel uit tot ze allemaal stilstonden.
De Ghanezen kregen de opdracht vanuit Ghana dat zij dit op moesten lossen anders zouden er koppen rollen. Dus togen zij met een van de voertuigen naar Noorwegen Bataljon (ons hoger echelon) echter die hadden geen kennis van dit soort voertuigen en zeiden, ga maar naar de Nederlanders want die hebben verschillende soorten diesel motoren. Dus op een gegeven moment kam er een bij ons binnen en ze vroegen of wij het probleem konden oplossen waarom ze niet harder dan 5 km/uur konden rijden (stationair) Als je gas gaf gebeurde er verder niets.
Nu hadden wij geen expertise voor Detroit Diesels echter had ik wel de opleiding gevolgd zonder echter daarin tewerk gesteld te worden en dus ook geen documentatie. En dan ga je maar zoeken en van het een kwam het ander. Nu moet ik zeggen dat ik nog NOOIT maar dan ook NOOIT zoveel zand heb gevonden in de tank, het grof filter, het fijn filter, de inspuitstukken en ook het luchtfilter, onvoorstelbaar ! Een tank en leidingen en een luchtfilter kun je schoonmaken maar filters niet en de inspuitstukken waren zover uitgesleten dat ze niet verstoven maar druppelden........!
Na enig overleg kwamen we er achter dat in het vluchtelingen kamp van de PLO in Tyr een M577 stond die defect achtergebleven was van een inval door Israel. Weinig woorden vuilgemaakt, via de PLOLO (liaison officer) dat voertuig zoveel mogelijk gestript (wat we nodig hadden) en versleuteld in de Mowag, alles afgesteld en jawel, 100% inzetbaar.
George (de monteur van de Ghanezen die er steeds bij geweest is) heeft goed geluisterd en het aftanken uit vervuilde jerrycans moest voorkomen worden en regelmatig onderhoud uitvoeren was ook een must. Een tijdje later reden er opeens weer Mowags door het gebied, BULLA BULLA !""