2005. Mijn naam is Martien Broers en ik woon in Canada. Ik was lichting 66-4, ben opgekomen in de Willem 1 kazerne in Den Bosch. Verder heb ik gelegen in Venlo, Utrecht, Schaarsbergen, de Harskamp, Nunspeet en nog hier en daar voor 1 of 2 weken. Maar mijn laatste onderdeel was Assen, 43 ste. We hadden daar een hele serie brandnieuwe YP's. Foto's stuur ik nog op.
Laat ik eerst wat van mezelf vertellen, want hoe kom je geïnteresseerd in dit soort auto's. Ik ben als monteur opgegroeid, mijn vader was ook monteur. En je interesse gaat altijd uit naar techniek. Op 6 augustus 2002 was ik 40 jaar monteur, 20 jaar in Nederland en 20 jaar in Canada. In beide landen heb ik gewerkt als monteur aan vrachtwagens, bulldozers en ook agrarische machines. Momenteel werk ik bij "Kenworth Trucks". Daar werken we aan alles waar een motor in zit, zoals: International, Cummins, Detroit, Caterpillar, Mack en nog wat Europese motoren. Een andere hobby van mij is de luchtvaart en luchtvaartmotoren.
In Holland ben ik in militaire dienst geweest. Heb daar aan alles gewerkt maar het meest aan de YP-408. Aangezien er haast geen diesel monteurs waren ben ik haast op elke legerplaats geweest, alles rollend maken, en hup, weer naar de volgende plaats voor een paar weken. Ik was in de technische dienst maar liep altijd met een infanterie embleem op. Niemand deed daar iets aan, ik was toch overal en nergens. Ik was ruim 20 jaar toen ik in dienst ging en had veel ervaring in motoren en versnellingsbakken dus iedereen zat aan dat soort mensen te trekken. Ik heb altijd met veel plezier aan de 408 gewerkt.
Hoe komen we aan deze Daf's, wel dat komt zo: In Holland en in Canada ben ik ook judo-instructeur, ook al weer zo'n 40 jaar. In de winter van 1995-96 was ik met mijn vrouw en kinderen in Holland voor de viering van kerstmis en nieuwjaar. Aan het eind van deze vakantie zag ik een Daf 328 staan in Wognum bij een oud judo kameraad van mij, John Hoek. Hij had een autorijschool. Ik stop daar om een foto te maken van de Daf 328. We hadden elkaar al in geen 25 jaar gesproken. Hij zei dat de Daf te koop was en dat bracht mij aan het denken.
In Canada aangekomen heb ik alles aan het rollen gebracht, informatie ingewonnen over het uitvoeren vanuit Holland, de invoer in Canada, de kosten van zeevervoer en later over land in Canada. Alles was oke, dus John gebeld en de Daf gekocht. Mijn broer regelde het transport naar Amsterdam. Een container was 3 cm. te smal, dus de Daf werd op 16 juni 1996 in een boot geladen. Van Amsterdam over zee naar Halifax in het oosten van Canada. Vandaar op een truck naar het westen van Canada.
Op 17 juli arriveerde de Daf 's morgens vroeg voor de deur van mijn huis. We zijn naar een losplaats gegaan en hebben daar de Daf eraf gereden. Vandaar heb ik hem voor het eerst gereden en thuis voor het huis neergezet. Veel bekijks. Meteen naar het politiebureau en de verzekeringsmaatschappij. Dit alles op 17 juli en op 19 juli was alles voor elkaar en kon ik er officieel mee rijden. Het was gemakkelijker dan ik gedacht had.
Er zijn ondertussen veel dingen verandert en verbetert aan de Daf. Wij kamperen er namelijk mee, alles kan er zo in en uit. De truck is 24 V maar ik heb er ook 12 V en 110 V ingemaakt. Ik ben al 3 jaar bezig met een vierwielsturing erin te maken zoals de YP408 heeft, alleen met een aircilinder voor airride en elektrische hydraulische lift met twee hydraulische stuurbekrachtigingshuizen en een 360 International turbo-motor, 190 pk, met een YP transmission. Alleen met 30 % in plaats van 20% overdrive. Dan kan je ongeveer 90 km per uur rijden met 2200 rpm hoewel de motor 2900 rpm maakt. En met deze veranderingen ben ik nog wel 2 jaar bezig.
![]() |
Ik maak alles namelijk zelf op mijn draaibank, freesbank etc. Mijn zoon Niels heeft zijn eigen turbine-motor er op gemaakt met 18 lbs. stuwkracht en 140.000 rpm voor zijn F16 motor. Knap werk gedaan!! Hij heeft er al zo'n 45 uur mee gevlogen. |
Reakties van mensen hier is geweldig. Ze hebben nog nooit zoiets gezien. Speciaal het unieke aandrijfsysteem van de Daf. Ze komen naast je rijden en maken foto's of ze blijven achter je rijden. Als we ergens parkeren, en vooral als we kamperen in de Daf, ben ik de gehele dag bezig met praten en uitleggen. Ik ga met de Daf naar air-shows en auto-shows, dus het heeft hier genoeg aftrek.
Niels was haast het gehele jaar 2000 in Duitsland. Hij was in 1999 afgestudeerd als technisch ingenieur en voor zijn werk uitgezonden naar Duitsland en Finland. Mijn vrouw en ik hadden afgesproken dat we hem in juni in Holland zouden ontmoeten. Aangezien alle onderdelen daar vandaan komen, voornamelijk bij Forenko in Hoogwoud, moesten we daar ook even heen. Ik had met de koop van de 328 al een hoop onderdelen laten opsturen en verder is er altijd wel iemand die op vakantie gaat naar Holland, of we krijgen vakantie-gangers hier. Tot nog toe kan zo het vervoer van onderdelen geregeld worden.
Maar mijn zoon was ook geïnteresseerd in een Daf. Hij heeft daar een Daf-126 uitgezocht die redelijk op te knappen was. Nieuwe onderdelen gekocht die nodig waren en alles in een container geplaatst die in januari 2001 vertrok vanuit Nederland. De container was op 23 februari in Calgary, Alberta, Canada. We hebben hem gelijk opgehaald op een trailer.
Half maart begon ik met het opknappen en repareren, 12 V er op gemaakt, motor gerepareerd, alle meters en bedrading er in gemaakt. Remmen gerepareerd, voorraam sproeiers erop gemonteerd etc.etc. Eind mei, dus in 10 weken, in avonden en weekends, was alles klaar. Niels vloog van Vancouver(waar hij woont) naar Calgary. Wij wonen namelijk 2 uur rijden zuid van Calgary. Hij heeft thuis de Daf-126 helemaal geschuurd, daarna hebben we hem gespoten, nieuwe deuren erin gezet, zeil erop, en toen was de Daf-126 compleet.
De verzekering erop, wat een beetje moeilijk ging, want de Daf was in Alberta, maar moest verzekert worden in Britisch-Columbia. Test gereden naar Lethbridge en alles werkte goed. Nadat we alles gecontroleerd hadden hebben we alles ingeladen wat mee moest voor mijn zoon. Twee dagen later, 8 juni 2001, ging hij dan, rijdend in zijn Daf-126 naar Vancouver. Een bergtrip van 1350 km. Mijn vrouw en ik reden er achteraan met gereedschap en onderdelen. Maar deze waren gelukkig niet nodig.
Deze Daf rijdt dus in Vancouver. Hij kan er mooi zijn modelvliegtuigen in vervoeren of kamperen. Wij hebben ook nieuwe wielen voor de 126 aan het maken. Radials, tubeless, 285-75-16. Hetzelfde heb ik ook gedaan voor de 328, maat 11-22,5. Met deze banden ken je de truck niet meer terug, veel beter om te rijden.
Ik hoop dat je hier wat aan hebt voor een web artikel. Mocht je meer
informatie nodig hebben, laat het me weten. Ik heb ook wat fotos met deze
email opgestuurd van de Dafs en mijn andere hobbie. Met vriendelijke groeten,
Martien en Niels Broers. Canada.
Post Adres: Box 538 Picture Butte, AB Canada T0K 1V0 (info 2005)
Lees hier verder over de bouw van de 8 wheel YA 328