De "pechonderweg" foto spreekt volgens mij voor zich. Typisch geval van achterstallig onderhoud. Kon de chauffeur ook niks aan doen, er waren gewoon te weinig YP's voor teveel taken en te weinig onderdelen.
Post 01: Hier kan je een beetje zien hoe "ruim" onze YP's waren t.o.v. de reguliere infanterie-bakken. Rechts zie je (vaag) de radarapparatuur, de radar-antenne (vierkante plaat van foto post03) staat op het dak. Die antenne konden we van binnen uit bedienen. Het ving bewegingen op uit de omgeving en zette die om in geluidssignalen waaruit wij konden herkennen wat er zoal bewoog. Vrachtwagen, lopende mensen, enz.enz., het was géén microfoon.
Post 03: Is een radarpost ergens in het Dutchbatt-gebied, de naam van de post weet ik niet meer. Misschien kom ik daar nog op.
Post 05: Is een luisterpost, geen radarpost. Het leuke van deze foto is: de YP kon niet meer gerepareerd worden, dus de wielen eronderuit, voortentje eraan en je hebt een prima observatiepost die aardig wind- en waterdicht is.
En dan het bierblikje. Bij ons noemde we dat de raket, oftewel het schijthuis. Een grote kunststof koker met een soort van zitplaats erin, en een gat natuurlijk. Dat ding werd geplaatst boven een flink gat in de grond en je had een prima (nou ja, prima) toilet.
Deze foto kwam ik tegen in het boek " Blauwe Baretten tussen twee vuren " met als bijschrift : "speciale VN-opleiding in Zuid-Laren". Dat moet in de begintijd van de VN-bijdrage van Nederland geweest zijn , na 1968 toen een peleton van de KMar klaarstond om te vertrekken.